Home Werk Poëzie Over Hans Contact

Foto 1: Cor Vaandrager, Hans Wap, Simone Dettmeijer
Foto 2: Hans Wap, Martin Mooij, Herman Moscoviter, Bob den Uyl, Jacobes P. Bos, Adriaan van der Staaij

De gedichten van Hans Wap werden opgenomen in talloze bloemlezingen en tijdschriften, waaronder Gerrit Komrij's 1000 en enige kindergedichten en de tijdschriften De Tweede Ronde, Podium, Passionate en Maatstaf. Wap debuteerde in 1967 en maakte met dichters als Jules Deelder en Cornelis Bastiaan Vaandrager onderdeel uit van de Rotterdamse poëziescene waar het tijdschrift Passionate onlangs nog uitgebreid aandacht aan heeft besteed. In 1972 werkte hij mee aan de bloemleizng 5 Electrische dichters (De Bezige Bij), waarbij naast Wap ook de dichters Bernlef, Deelder, Schippers en Waskowsky hun gedichten via de telex verstuurden. Hans Wap las voor op diverse literaire festivals waaronder Poetry International (Rotterdam), Dichter aan Huis (Den Haag), Dichters in de Prinsentuin (Groningen),  het internationale poëziefestival te Palembang en Jakarta Indonesië. In Marrakech, Bremen en in de Algarve in Portugal. Hij hield verschillende malen lezingen in Berlijn.

Gesproken gedichten

← Vorige video

Volgende video →

Maasvlakte 2 - Af en toe een toerist - Landschap - Bomen zagen

← Vorige video

Volgende video →

De tussentijd

← Vorige video

Volgende video →

A rose is a rose is a rose

← Vorige video

Volgende video →

Uitroepteken

← Vorige video

Volgende video →

Huismerken

← Vorige video

Volgende video →

Geloof het of geloof het niet

← Vorige video

Volgende video →

Het kind van de rekening

← Vorige video

Volgende video →

Intermezzo

← Vorige video

Volgende video →

Bomen zagen

← Vorige video

Volgende video →

Aloïs

← Vorige video

Volgende video →

Een lever na de dood

← Vorige video

Volgende video →

In de stad / op het land

← Vorige video

Volgende video →

Konijn

Geschreven gedichten

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

A rose is a rose is a rose

en dan zijn er nog dichters
die de roos afzwoeren
en andere dichters
die haar opgroeven
en weer volgende dichters
die haar zullen wegwerpen
en zo zullen er dan tenminste
steeds dichters zijn
en rozen

dichters hebben nadelen
ze blijven zelden
rustig in een vaas staan
hebben vaten bier nodig
in plaats van water
en vergallen het leven
van familie en vrienden
door steeds uit eigen werk
te willen lezen

nee, dan de roos
ook die heeft doornen
maar haar geur is beter
dan van menig dichter

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

No fan of unexpected visitors - Engels

let’s start with death
and go back through life
until birth ensues
in poetry it’s allowed

the dead are just a photograph away
we mortals stand with our backs against the wall
our faces in our hands
waiting for life to begin

death travels by various vehicles
sometimes on a revved-up motorbike
sometimes creeping like a thief in the night
and occasionally like a cold pizza delivery boy

for myself I’m no fan
of unexpected visitors
they disrupt my days, disturb my evenings
wanting conversation from someone who’s looking for peace

but if death one day comes knocking
standing there with a hand on my doorknob
a strip of light from the street lamp
already falling in the hall

I’ll call him in and pour a glass
and sleep like I’ve never slept before

Vertaling: David Colmer

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Alois

nu de jaarringen toenemen
en de vergeetachtigheid
zijn intrede heeft gedaan
zijn er delen van het hoofd
die niet in gebruik zijn
en wellicht te verhuren

mijn vrouw zegt
dat de voornaam van Alzheimer
Alois is

zij heeft een medische encyclopedie
en een fenomenaal geheugen

volgens de makelaar
valt er een goede huurprijs
te bedingen

zelf
geloof ik ook
dat hij Alois heet
de makelaar

waar heb ik zijn telefoonnummer
toch opgeschreven?

ik kijk in de gele gids
bij onroerend goed
onder de a
van Alzheimer

en weet na enig bladeren
precies te vertellen
hoe laat
de trein van Amsterdam
in Alkmaar aankomt

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Geen liefhebber van onverwachte bezoeken

laten we bij de dood beginnen
en terug gaan in het leven
tot de geboorte er op volgt
in de poëzie is alles geoorloofd

de doden zijn foto’s van ons verwijderd
wij stervelingen staan met de rug tegen de muur
het gezicht in onze handen
en wachten tot het leven begint

de dood reist met verschillende vehikels
soms met een opgevoerde motor
soms sluipend als een dief in de nacht
een enkele keer als een lauwe pizzakoerier

zelf ben ik geen liefhebber
van onverwachte bezoeken
zij ontregelen mijn dag, verstoren mijn avond
zij zoeken gesprekken bij iemand die van stilte houdt

maar als de dood op een dag op de bel drukt
met mijn deurknop in handen staat
een lichtstreep van de straatlantaren buiten
reeds in de gang valt
roep ik hem binnen schenk een glas
en slaap zoals ik nog nooit geslapen heb

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Huismerken

een stad vol gekken en jij
vallend en opstaand
met je boodschappentas
vol huismerken

kap de klimop die deze oude boom verstikt
het circus is de stad uit

je kijkt me aan alsof ik met plastic bestek uit blik eet
alsof ik de resten van andermans diner serveer
alsof ik de houdbaarheidsdatum heb bereikt

geef me een plakje van je cake
Champagne uit je navel
en zeg nog één keer
nog één keer hoe je heet

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Não sendo eu apreciador de vistas inesperadas - Portugees

comecemos pela morte
e recuemos para a vida
até acabar no nascimento
em poesia tudo é permitido

os mortos são fotografias afastadas de nós
nós mortais estamos entre a espada e a parede
o rosto entre as mãos
e esperamos que a vida comece

a morte viaja em diferentes veículos
por vezes com um motor turbinado
por vezes furtiva como um gatuno na noite
uma vez por outra como um distribuidor de pizas mornas

pessoalmente não sou apreciador
de visitas inesperadas
desorganizam o meu dia, perturbam o meu serão
procuram conversas com quem preferiria o silêncio

mas se a morte a certa hora tocar à campainha
com a mão na maçaneta da minha porta
e um traço de luz do candeeiro da rua
se estender na entrada
convido-a a entrar sirvo um copo
e durmo como nunca jamais dormi

Vertaling: Fernando Venâncio

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Deo volente - Engels

they’re already asleep, glass in hand
the bar will close at one a.m.
a half an eye’s alert, looking round
for someone to share a bed

what’s it to be, a coma or the peristalsis of love
deo volente or deodorant

my god, if morning ever comes
in its drab colours, the sound of birds
the city forcing its eyes open
my first thought will be
how do I get outta here
where’s the fire escape
as if the building’s been ablaze
a good ten minutes

and outside in the freedom of anonymity
surrounded by trams bikes cars a raincoat
life will resume

a perfect morning to cancel the newspaper

Vertaling: David Colmer

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Und wenn es stimmt - Duits

es wird sich zweifellos ausgewirkt haben
auf die Bildung meiner Seelenregungen

dass ich keinen Bruder hatte
der jung gestorben ist
keine Eltern die mich durch alle Zimmer
der Wohnung prügelten
keinen Vater der das Leben ließ
auf dem Boden einer Flasche Genever

dass ich kein dyslektisches Kaninchen besaß
das die Weihnachtskarten nicht überlebte
dass ich drei Mahlzeiten am Tag vorgesetzt bekam
und eine sehr nette Mutter hatte
die mich nach der Schule erwartete
mit Tee und selbstgebackenen Keksen

es wird sich zweifellos ausgewirkt haben
das Damals auf das Heute

und wenn es stimmt dass eine schlimme und unglückliche Kindheit
die Voraussetzung ist für ein großes Dichtertum

dann werde ich die Harfe in die Ecke pfeffern
die Lyra mit der Klinge durchbohren
bis an die Zähne bewaffnet
gegen die Vergangenheit
das Handtuch werfen

ich werde mein Gesicht im Mantel verbergen
den Kragen bis überm Kopf
und an einen fernen Ort denken
der nicht per Fahrrad erreichbar ist

wo alle Interpretationen des Tragischen
unzureichend sind

Vertaling: Rosemarie Stil

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Konijn

veel liever nog
vanuit de duinpan

naar een stoverij
met wortels, uien, wijn

en lenteknollen
dan in zo’n hokje

op ’t balkon
vaak nog alleen

dat is pas triest
geen aanspraak

en geen partner
voor de dingen

waar een konijn
zo goed in is

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Marcas da casa - Portugees

uma cidade cheia de doidos e tu
aos tropeções
com o saco das compras
cheio de marcas da casa

corta a hera que sufoca esta velha árvore
o circo deixou a cidade

olhas-me como se eu comesse duma lata com talher de plástico
como se eu servisse os restos dum jantar alheio
como se eu tivesse atingido o prazo de validade

dá-me uma talhada do teu pão-de-ló
champanhe do teu umbigo
e diz-me mais uma vez
ainda mais uma vez como te chamas

Vertaling: Fernando Venâncio

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Coelho - Portugees

bem melhor ainda
dum espaço entre dunas

direito ao ensopado
com cenouras, cebolas, vinho

e nabos da primavera
e então assim num cantinho

na varanda
muitas vezes até sozinho

é o que se chama tristeza
ninguém para conversar

e sem companhia
para aquilo

em que um coelho
é tão habilidoso

Vertaling: Fernando Venâncio

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Te oud om jong te sterven

leven in een ommuurde tuin
tussen metershoge bramenstruiken

alsof ik weer terug ben op de academie
bij de opleiding tot gediplomeerd autist

de baarmoeder versus de buitenwereld

al werken mijn hersenen een mijl per minuut
en lopen wekkers af
op ongenadige momenten

als daglicht concurreert met weerlicht
en een volle maan de hemel domineert
ben ik eigenlijk al te oud
om nog jong te sterven

ze fluistert in mijn oor
dat de veiligheidsgordel te strak zit
en ik
ik weet alle oplossingen
buig voorover
doe de gordel losser
informeer
wat er nog meer te strak zit
dan zegt ze zacht
dat als ik wil
ik mee naar boven mag

ik weet dat zich daar
de zevende hemel bevindt

en voel me een Hindoe god
met vier armen
die elk een eigen leven leiden

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Heute nacht - Duits

heut Nacht sah ich den Regenwald in Costa Rica
und die Gletscher von Neuseeland im Fernsehen
Pässe wurden langsam zu Bergkämmen geschliffen
Gestein und Eis schob sich Bette auf dem Schirm

dann eine Animation der englischen Küsten
Felsen stürzten ein, Land spülte an
das Meer formte Tore in Steinformationen
in vierzig Sekunden zogen Jahrmillionen vorüber
alles bröckelt ab
die Zeit ist ein Mörder

der Zahnarzt zeigte mir den frisch gezogenen Zahn
fragte, ob ich ihn mitnehmen wolle
beißen Sie ruhig jemand damit, sagte ich
und versuchte meine taube Wange gefügig zu machen

Vertaling: Rosemarie Stil

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Velho de mais para morrer jovem - Portugees

aquela sabedoria acumulada
de dois mongolóides e um autista
é difícil de igualar
ainda que o meu cérebro trabalhe uma milha por minuto
e que despertadores funcionem
em momentos desapiedados

se a luz do dia concorrer com o relâmpago
e a lua cheia dominar o céu
serei a bem dizer já velho de mais
para morrer ainda jovem

ela sussurra ao meu ouvido
que o cinto de segurança está muito apertado
e eu
eu conheço todas as soluções
estendo o tronco
desaperto um pouco o cinto
pergunto
que mais é que está apertado
ela diz então baixinho
que se eu quiser
posso acompanhá-la até lá cima
até ao sétimo céu

sinto-me um deus hindu
de oito braços
cada um com vida própria

Vertaling: Fernando Venâncio

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Der schatten - Duits

der Schatten des Waldes bewegt sich
so lang es weht
regt sich
jedes Blatt
ganz anders
die Stämme
sie brauchen
eine kräftige Brise
damit die Stellen
denen das Licht genommen
vom Fleck kommen

das Meer ist ewig in Bewegung
das schon
wie die Schatten
der Wellen
vom Wind in eine
Richtung getrieben
die der Nachrichtensprecher
am Abend zuvor
vorhergesagt hat

ist das alles?
- ja, alles
immer?
- ja, immer
fortwährend?
- nein, ständig

Vertaling: Rosemarie Stil

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Alois - Engels

now the years are speeding up 

forgetfulness has set in

parts of my brain have fallen vacant

and could be rented out
my wife tells me Alzheimer’s first name was Alois

she has a medical encyclopaedia

and a phenomenal memory
according to the real-estate agent I could get a good price

I’m pretty sure he’s called Alois too

the agent
I know I wrote his number somewhere
a
nd look in the yellow pages under real-estate 

A for Alzheimer
in no time flat I’ve figured out

when the Amsterdam train

arrives in Alkmaar

Vertaling: David Colmer

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Drinking from the lethe - Engels

his past floats on the corks from hundreds of bottles
smoke signals from thousands of ashtrays
the diplomas that suit him have never been presented
two left hands on each arm

the recurring feeling at the end of the school year
waiting in resignation for the butcher’s knife
the smug teacher he would gladly
have seen drop on the spot calling his name
pronouncing judgement handing him a letter for his parents

daydreams should be rewarded with glorious weather every day
/ pageants accompanied by film music /
the newsreader’s voice from the newsreels /
confetti

two left hands on every finger
survived three primary schools and made a start
on his giant thirst in Father’s cellar

fuddled dreams should be rewarded with colourful
panoramas / piles of unread books beside
an open fireplace / a Zen Buddhist applauding
with one hand

deliberately drinking from the Lethe
rowing to the opposite bank with his erased memory
heading straight for the vanishing point
where all lines come together

Vertaling: David Colmer

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Rabbit - Engels

far preferable
straight from dune

to stew with carrots,
onions, wine

and spring greens
than a hutch

on a balcony
all alone

now that is sad
no company

and no partner
for all the things

rabbits
do so well

Vertaling: David Colmer

← Vorige gedicht

Volgende gedicht →

Dans le jardin - Frans

extrait de De man zonder haast (L’homme pas pressé)

dans le jardin
c’est tous les jours la guerre
les hirondelles foncent en piqué
sur un store
qui oscille sous le vent
l’oiseau mange un insecte
un chat mange l’oiseau

la clôture séparant notre jardin et celui des voisins
est le mur
près duquel deux générations déjà ont vécu
sans jamais s’être rendues
de l’autre côté

la plupart des gens inventent
leurs souvenirs
croient dur comme fer
que tout cela est vraiment arrivé
dans leurs rêves les plus fous
ils ont tout vécu
présents sur les champs de bataille
et aux bombardements de villes innombrables

si tout le monde parle
et personne n’écoute
cela crée une pénurie d’oreilles
et un excès de mots

Vertaling: Kim Andringa